Nowy model zarządzania szkolnictwem wyższym według PSRP

Nowy model zarządzania szkolnictwem wyższym według PSRP

2 kwietnia 2009 r. Parlament Studentów RP przyjął stanowisko w sprawie trzeciej części pakietu Partnerstwo dla wiedzy „Nowy model zarządzania szkolnictwem wyższym”. 

Tekst stanowiska w załączniku.

Załączniki

1. Stanowisko. (120 KB)

Uważamy, że niniejszy projekt w wyczerpujący sposób określa obszary dotyczące zarządzania uczelnią. Zdarza się jednak, że na poziomie szczegółowych rozwiązań brakuje pewnych konkretnych deklaracji lub choćby ogólnego zarysowania celu zamierzonych zmian. 

W niniejszej opinii wskazujemy na aspekty, które w przekonaniu PSRP w sposób istotny zmierzają do poprawy zarządzania szkołami wyższymi oraz wymieniamy rozwiązania, które budzą nasze wątpliwości co do celowości ich wprowadzenia lub zbyt ogólnikowego ich sformułowania. W tym miejscu pragniemy wyrazić ubolewanie z powodu rezygnacji z realizowania idei kontraktowości w szkolnictwie wyższym i liczymy, że ten postulat pojawi się w dalszych pracach nad reformą systemu wyższej edukacji

 

Nowy model zarządzania polską uczelnią

Nowy model zarządzania polską uczelnią

Serwis MNiSW, 12 marca 2009 r.

Minister Barbara Kudrycka ogłosiła dziś podczas konferencji prasowej w Sejmie RP założenia reformy szkolnictwa wyższego w Polsce „Partnerstwo dla wiedzy – nowy model zarządzania szkolnictwem wyższym”. Wśród propozycji jest m.in. ograniczenie wieloetatowości na uczelniach, możliwość konkursów na stanowiska rektorów i obowiązek powołania konwentu uczelni.

Projekt „Partnerstwo dla wiedzy – nowy model zarządzania szkolnictwem wyższym ” przewiduje:

• stworzenie mechanizmu wyłaniania krajowych naukowych ośrodków wiodących (KNOW) – będą wybierane w drodze konkursów przez komisje z udziałem międzynarodowych ekspertów
• tworzenie regionów wiedzy – m.in. obowiązek powołania w uczelniach publicznych konwentu z udziałem pracodawców i samorządu
• zmiany w ustroju uczelni publicznej – m.in. dodatkowe kompetencje rektorów oraz dopuszczenie dwóch trybów powoływania rektora, kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych oraz dyrektorów instytutów: tradycyjnego i konkursowego.
• lepsze wykorzystanie potencjału badawczego i dydaktycznego polskich uczelni – m.in. ograniczenie wieloetatowości w uczelniach (drugie zatrudnienie lub prowadzenie działalności gospodarczej będzie wymagało zgody rektora lub kierownika jednostki naukowej).
• uproszczenie finansowania szkół wyższych -m.in. finansowanie podmiotowe zostanie wsparte finansowaniem zadaniowym prowadzonym w trybie konkursowym
• poprawę jakości kształcenia – m.in. wprowadzenie dwóch rodzajów oceny jakości kształcenia przez PKA: oceny programowej (dotyczy kierunku studiów) oraz oceny instytucjonalnej (dotyczy podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni).

Powyższy pakiet jest trzecim filarem przyszłej reformy, po dwóch przedstawionych w styczniu i lutym modułach nowych rozwiązań dotyczących: poprawy sytuacji studenta („„Partnerstwo dla wiedzy – reforma studiów i praw studenckich„) i zmian w ścieżce kariery akademickiej („„Partnerstwo dla wiedzy – nowy model kariery akademickiej” „).

Po zakończeniu prowadzonych obecnie szerokich konsultacji społecznych  założenia reformy zostaną zapisane w Ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym, Ustawie o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, a także w aktach wykonawczych i wytycznych ministra. Jednocześnie wiele z proponowanych zmian, zwłaszcza w zakresie polityki prorozwojowej uczelni, jest realizowanych poprzez specjalne programy i strumienie finansowania proponowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.