Kłótnia zamiast reformy szkół wyższych
Dziennik Gazeta Prawna
Chwalimy się, że pięciokrotnie wzrosła nam liczba studentów. Ale kadra akademicka powiększyła się tylko o 30 procent. To nie sukces, a porażka środowiska akademickiego – pisze Tadeusz Luty, przewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich.
♣
TADEUSZ LUTY O PRZYSZŁOŚCI UCZELNI
wtorek 29 września 2009 20:46
Jak uniknąć dryfowania w przyszłość
propozycje Ministerstwa poddane tzw. konsultacjom społecznym nie dotykają problemów istotnych dla naszego szkolnictwa wyższego, jak dla przykładu:
– brak jasnych deklaracji politycznych co do przyszłości (strategii) szkolnictwa wyższego,
– pozorna autonomia uczelni uspokaja środowisko, uwalnia polityków od odpowiedzialności, powoduje źle pojętą samodzielność uczelni,
– mikro-zarządzanie uczelniami via ustawa, rozporządzenia, taryfikatory etc..
– „upust” politycznych ambicji: lokalne, małe uczelnie, wieloetatowość, niekontrolowany wzrost liczby uczelni.
– regulacje prawne (lub ich brak) stymulują konflikt pomiędzy publicznymi i niepublicznymi uczelniami.
– …”uspokajająca” statystyka (1,56 % PKB na szkolnictwo wyższe – 0,88 % uczelnie publiczne), a …jakość !
– nasze szkolnictwo wyższe kształci coraz więcej specjalistów i coraz mniej ludzi wykształconych.
– system finansowania uczelni (tzw. algorytm dotacji budżetowej) nie wymagał planów rozwoju uczelni natomiast wymuszał identyczną dla wszystkich, ilościowa drogę „rozwoju” i jednakową misję.
W ostatnim czasie w sposób szczególny podkreślamy, ze nastał stan krytyczny dla naszego środowiska i dla nadania swoistej dramaturgii tym wypowiedziom przytoczę fragment z Raportu OECD, Polska (wrzesień 2007): Both teaching and research have been squeezed to the point of serious demage to the aspiration that Polish tertiary education and science should play a full part In the European high er education and research areas. Szkolnictwo wyższe i badania naukowe zostały doprowadzone do takiego stanu, że istnieje poważne zagrożenie dla polskich aspiracji odgrywania przez polskie uczelnie i uprawianą naukę ważnej roli w edukacyjnej i badawczej przestrzeni europejskiej….
Dostrzegamy istotne zagrożenia dla przyszłości naszego Kraju:
– emigracja najzdolniejszej młodzieży, wobec niemożności spełnienia swych oczekiwań co do karier intelektualnych,
– stopniowe zmniejszanie udziału polskich naukowców w tworzeniu wiedzy ogólno-światowej, zniechęcenie do podejmowania ambitnych programów i projektów badawczych o wymiarze międzynarodowym,
– zbyt mały odsetek młodzieży studiującej ( i podejmującej w Kraju pracę) w zakresie nauk przyrodniczych, ścisłych i technicznych,
– brak atmosfery sprzyjającej karierom naukowym; od studiów doktoranckich (malejąca liczba chętnych) po tytuły profesorskie i emerytury pracowników nauki.
Filed under: Przegląd prasy, Reforma Kudryckiej | Tagged: reforma, uczelnie |
W projekcie reformy przewiduje sie tzw. konkursy na stanowiska naukowe. Konkursy przewiduje juz obecne ustawodawstwo, tyle ze ich realizacja to karykatura idei konkursu. 1. Decyzje sa niejawne. 2. Kryteria ustawione pod katem konkretnego „zwycieskiego” kandydata. – W sumie: WIELKA LIPA.
Jak to zmienic?
– Urzedowa strona www Min. NiSzWyzszego poswiecona konkursom wszystkich szczebli (na asystentow, adiunktow, profesorow)
– OBOWIAZEK zglaszania wszystkich konkursow i zamieszczanie pelnej informacji na wyzej wymienionej stronie.
– OBOWIAZEK podania wynikow konkursu wraz z uzasadnieniem na tejze stronie. POD RYGOREM UNIEWAZNIENIA!
– OBOWIAZEK zamieszczenia PELNEJ LISTY PUBLIKACJI pracownikow naukowych, zwlaszcza pracownikow
samodzielnych, w tym zwlaszcza profesorow, awansowanych w tempie dziwnie przyspieszonym. (Znam takie osobliwe tajemnicze przypadki!)
Dopiero wtedy konkursy na stanowiska aademickie nabiora sensu. Obecnie to tylko FIKCJA.
Dziękuję na poparcie jednego z głównych postulatów NFA, który zresztą znalazł się w takiej formie w założeniach reformy MNISW